ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(482 -400 ق)، فقیه اصولى، محدث و مفسر حنفى. مشهور به ابى العسر. نسبتش به بزده، قلعه‏اى در نزدیك نسف، مى‏رسد از بزرگان سمرقند و پیشواى اصحاب ماوراءالنهر و خود صاحب طریقه‏اى در مذهب حنفى بود. سمعانى گوید كه دوستش ابوالمعالى محمد بن نصر، خطیب سمرقند، تنها راوى اوست. وى در سمرقند به خاك سپرده شد. او را تصانیف بسیارى است، از آن جمله: «كنز الوصول الى معرفة الاصول» یا «اصول بزدوى»، در اصول فقه، كه به همراه شرح آن به نام «كشف الاسرار» علاءالدین بخارى چاپ شده است؛ «المبسوط»، یازده مجلد؛ شرح «الجامع الكبیر» شیبانى؛ شرح «الجامع الصغیر» شیبانى؛ شرح «الجامع الصحیح» بخارى؛ «غناء الفقها»، در فقه؛ «كشف الاستار» یا «تفسیر القرآن»، در یك‏صد و بیست جزء.